Efekt Wegnera to inaczej paradoksalne procesy kontroli umysłowej. Zjawisko to wyjaśnia mechanizm paradoksalnych zjawisk, które czasem pojawiają się, kiedy próbujemy kontrolować nasz umysł. Wegner w
Efekt Wertera bierze swoją nazwę od głównego bohatera książki Johanna von Goethe pt. „Cierpienia młodego Wertera”, który pod koniec dzieła decyduje się popełnić samobójstwo. Po
Efekt wyniku polega na nieracjonalny ocenianiu podjętej w przeszłości decyzji, w momencie gdy znane są już jej skutki. Dużo prościej dokonać oceny podjętej decyzji kiedy
Efekt ten został nazwany na część Blumy Zeigarnik, badaczki, która go odkryła i jako pierwsza w 1927 roku opisała. Efekt Zeigarnik dotyczy pamięci i kwestii
Termin wprowadzony do psychologii przez Sigmunda Freuda dla oznaczenia „warstwy” psychiki pośredniczącej między popędowym Id i normatywną nadbudową — Superego. Ego jest organizacją procesów poznawczych na
Przeszacowanie własnej pracy włożonej w jakiś efekt końcowy osiągany razem z innymi ludźmi. Jest to związane zarówno z chęcią korzystnego myślenia o sobie, a więc
„Rozumienie jest trudne, dlatego większość ludzi ocenia.”
– Carl Gustav Jung
