Wyobraź sobie rzekę, która ma nieregularną dolinę rzeczną, charakterystyczny brzeg, początek i koniec. Psychoterapia to rzeka, a pytania są wodą. Pobudzają do refleksji i dają przestrzeń na wyhamowanie i zastanawianie się. Relacja terapeutyczna płynie z nurtem rzeki, obok pytań. Ta przestrzeń pełna jest akceptacji i zaufania. Rzeka akceptuje wszystkie nierówności, każdy teren, wszędzie znajdzie drogę. Psycholog, psychoterapeuta, to towarzysz akceptujący różne barwy człowieczeństwa i w każdej z niej starał się będzie znaleźć odpowiedź.

Początek rzeki ma formę źródła, podobnie jak psychoterapia. Bycie “tu i teraz” w relacji psychoterapeutycznej, to nasze źródło, z którego czerpiemy, by pracować nad sobą. Zwieńczeniem rzeki zazwyczaj jest morze. Po drodze jednak, rozwidla się na niezliczone strumyki i potoki. Podobnie pracujemy w psychoterapii. Choć pewne obszary Twojego życia są dla Ciebie najbardziej istotne, dzięki podróży psychoterapeutycznej masz szansę zwiedzić równie ciekawe miejsca, wędrując nieco innym torem. Psychoterapia cechuje się różną dynaminką, w zależności od głębokości relacji. Podobnie, jak rzeka, której linia może być w niektórych miejscach wąska i kręta, po to by ostatecznie objąć swoją szerokością większy teren. Psychoterapia ma także swoją indywidualną długość, nie powtórzą się potrzeby i cechy dwóch osób, tak nie powtórzy się recepta na psychoterapię u różnych ludzi.