Efekt ten został nazwany na część Blumy Zeigarnik, badaczki, która go odkryła i jako pierwsza w 1927 roku opisała.
Efekt Zeigarnik dotyczy pamięci i kwestii motywacyjnych. Po pierwsze zakłada, że znacznie lepiej zapamiętujemy niedokończone lub przerwane zadania niż te zakończone. Po drugie efekt ten staje się motywatorem do zakończenia niedokończonych spraw.
źródła:
Zeigernik, B.W. (1983). Podstawy patopsychologii klinicznej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.