Zdrowie psychiczne oznacza generalny dobrostan, który cechuje się niewystępowaniem zaburzeń, napięć psychicznych czy chorób, jest natomiast związany z poczuciem równowagi, harmonii, integracji procesów psychicznych i zachowania oraz pozytywnej postawy wobec siebie i świata w ogóle, a też z umożliwieniem spełnienia własnego potencjału i poczuciem szczęścia oraz satysfakcji z życia. Współcześnie definicja zdrowia psychicznego ma charakter bardziej holistyczny, a więc nie rozgranicza się zdrowia psychicznego i somatycznego, oraz nie ma ograniczenia do kryterium negatywnego, związanym z twierdzeniem, że zdrowie = brak choroby. To podejście jest skutkiem wielu udokumentowanych obserwacji połączenia między równowagą psychiczną a zdrowiem somatycznym. Według tego sam brak zaburzeń nie wystarczy, aby osiągnąć zdrowie. Potrzebne jest jeszcze wystąpienie pozytywnych aspektów, takich jak możliwość samorealizacji czy zadowolenia z życia.
Obok rozumienia zdrowia jako dobrostanu istnieją również inne jego definicje – jako dyspozycji, umiejętności do realizowania własnych możliwości, sprostania oczekiwaniom środowiska, albo dynamicznego procesu utrzymywania harmonii mimo zmieniających się oczekiwań i obciążeń z zewnątrz.
źródła:
Siuta, J. (2005). Słownik psychologii. Kraków: WZS.
