Drugi etap hipnozy w podejściu ericksonowskim, pełniący funkcję wstępu do stanu transowego. Zgodnie z koncepcją, indukcję możemy dzielić na formalną (kiedy to terapeuta „zaprasza” pacjenta do transu; wyróżniamy indukcję formalną dyrektywną i niedyrektywną) i naturalistyczną (kiedy pacjent „zaprasza” terapeutę do transu, wykazując tak zwane codzienne doświadczenie transowe). Długość czasu trwania indukcji jest różna, w zależności od indywidualnej podatności pacjenta; jednak w większości przypadków ulega ona zmniejszeniu wraz z czasem trwania terapii, a więc i wzrostem zaufania do terapeuty.
źródło:
Siuta, J. (2005). Słownik psychologii. Kraków: WZS
