Zaburzenie, w którym osoba doświadcza utrzymujących się lub nawracających omamów słuchowych lub wzrokowych. Występują one przy niezaburzonej świadomości, a pacjent zazwyczaj zachowuje wobec nich krytycyzm. Może współwystępować wraz z niewielkimi urojeniami, jednak nie występuje znaczne obniżenie sprawności intelektualnej.
źródła:
Reber A. (2000). Słownik psychologii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR.