Zespół objawów zahamowania wzrostu fizycznego i opóźnienia rozwoju emocjonalnego występujący u niemowląt pozbawionych głównie kontaktu dotykowego z matką, karmienia przez nią i innych macierzyńskich zachowań. Dotyczy nie tylko wychowanków domów dziecka, ale może występować także wśród dzieci wychowanych w rodzinach, gdzie żadne z rodziców nie chce lub nie potrafi nawiązywać kontaktów emocjonalnych (uśmiech, empatia) i fizycznych (przytulanie, głaskanie itp.) z dzieckiem.
Czynnikami przyczyniającymi się do zaniedbania dzieci przez rodziców są bieda, choroba psychiczna, zaburzenia osobowości, problem alkoholowy itp.
Objawami choroby sierocej są: niedostateczne lub nadmierne poczucie winy, znaczne osłabienie lub brak umiejętności nawiązywania i utrzymania emocjonalnych więzi oraz tzw. bujanie się.
źródło:
Prokosz, M. (2010). Choroba sieroca. Wydawnictwo Harmonia.
