Kryzys wieku średniego to okres w życiu dorosłej osoby, zazwyczaj w wieku od około 40 do 60 lat. Charakteryzuje się intensywnym refleksyjnym przeżyciem, które może obejmować wątpliwości co do celów życiowych, zmiany w relacjach osobistych, pytania dotyczące własnej tożsamości i przewartościowanie życiowych priorytetów. Często towarzyszą temu emocje takie jak niezadowolenie, frustracja, smutek lub lęk. Kryzys wieku średniego może prowadzić do głębokich przemian w życiu osobistym i zawodowym. Jednak dla niektórych osób może być również okresem pozytywnego samorozwoju i odkrywania nowych pasji czy celów życiowych.
Skrzypińska, K., Drzeżdżon, T. (2020). Inteligencja duchowa i jej buforowa rola w przebiegu kryzysów egzystencjalnych na przykładzie kryzysu wieku średniego. Uniwersytet Gdański.