Rozwija się u około 0,1-0,2% kobiet, zwykle podczas 2 tygodni po urodzeniu dziecka. Objawy to obniżone lub podwyższone samopoczucie, zachowanie niedostosowane do sytuacji (nieadekwatny płacz, śmiech, krzyki, ukrywanie się przed innymi osobami), zaburzenia snu i poczucie ogromnego lęku lub niepokoju. Pojawiają się także charakterystyczne dla psychoz urojenia. Przykładowo kobieta może twierdzić, że cały czas jest w ciąży, że to dziecko, które jej dają do rąk, nie jest jej lub że ktoś chce zabrać jej niemowlę. Psychoza poporodowa może także wiązać się z halucynacjami słuchowymi i chęcią popełnienia samobójstwa. U 30% kobiet z tym zaburzeniem obserwuje się ponownie psychozę poporodową przy narodzinach kolejnego dziecka.
Psychiatra jest w stanie zapewnić odpowiednią farmakoterapię z pomocą głównie leków przeciwpsychotycznych. Jest to możliwe nawet w przypadku psychozy, rozwijającej się, kiedy pacjentka jest w ciąży.
źródła:
Gałecki, P., Szulc, A. (2018). Psychiatria. Wrocław: Edra Urban&Partner
