Poczucie moralnej obligacji do określonego postępowania w danej sytuacji. Norma osobista to ukonkretniona norma ogólnospołeczna, a jej dopełnienie prowadzi do moralnego samozadowolenia osoby. Poczucie osobistej obligacji pozwala bardziej precyzyjnie przewidywać zachowanie jednostki, niż tylko wyznawane przez nią normy społeczne, czyli świadomość o tym, że dane zachowanie jest pochwalane przez innych. Mimo to norma osobista może być niewystarczająca do realizacji danego zachowania, jeżeli człowiek zaprzeczy swojej odpowiedzialności za dopełnienie normy w danej sytuacji – służą temu rozmaite wymówki. Dużą zgodność pomiędzy rzeczywistymi zrachowaniami, a wyznawanymi normami osobistymi obserwuje się tylko u osób o słabej tendencji do zaprzeczania własnej odpowiedzialności za wypełnienie tychże norm.
źródła:
Wojciszke, B. (2009). Człowiek wśród ludzi: zarys psychologii społecznej. Wydawnictwo Naukowe Scholar.
