Koncepcja etyczna i odpowiednia z nią postawa życiowa, pochodząca ze starożytności. Można powiedzieć, że jej powstanie służyło przeciwstawieniu się tradycjom hedonistycznym. Według tej koncepcji człowiek powinien szukać szczęścia w ambitnych obszarach, takich jak samorozwój, zdobywanie wyznaczonych sobie celów, realizowanie potencjału ludzkiego, altruistyczną pomoc innym i rozwijanie własnych cnót. Ma to zapewnić człowiekowi poczucie sensu i satysfakcję z życia. Jej twórcą był Arystoteles.
źródła:
Mirski, A. (2009). Dobrostan jako kategoria społeczna i ekonomiczna. Państwo i Społeczeństwo. 9(2), 169-189.
Wojciszke, B. (2011). Psychologia Społeczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar
