Jedna z form agnozji, w której upośledzenie zdolności poznawczych nie wynika ze swoistych dla danej modalności deficytów, tak jak w agnozji apercepcyjnej. Agnozja asocjacyjna zatem będzie wynikać z uszkodzeń w rejonach innych niż odpowiadające bezpośrednio za spostrzeganie zmysłowe odpowiadające danej modalności. To co dostrzega osoba z agnozją asocjacyjną jest dla niej „odarte ze swego znaczenia”.
źródła:
Siuta, J. (2005). Słownik psychologii. Kraków: WZS