Typ relacji charakteryzujący się brakiem wytworzonego poczucia 'My’, gdzie każdy z partnerów ma odmienne potrzeby i silnie je eksponuje. Dopóki potrzeby są zaspokajane, związek oceniany jest jako udany, jeżeli jednak następują jakiekolwiek braki dochodzi do konfliktów. W sporach partnerzy domagają się zaspokajania potrzeb skupiając uwagę na sobie i nie są gotowi do poświeceń czy kompromisów. Po pewnym czasie na tym tle dochodzi do bezustannych konfliktów, partnerzy zaczynają odczuwać zniechęcenie i rozczarowanie, uważając związek za nieudany. Najczęściej w związkach tych dochodzi do rozstania, jeśli jednak istniejące zależności jak dzieci, dom, kredyty itp. zaważą na podtrzymaniu relacji będzie to jedynie związek o charakterze formalnym.
źródła:
Siuta, J. (2005). Słownik psychologii. Kraków: WZS
