Jedno z podstawowych zjawisk psychoterapii mające walory leczące. Oznacza zrozumienie mechanizmu przeżywanej trudności, zależności prowadzących do powstania zaburzenia. Uzyskiwany jest dzięki stopniowemu poznawaniu przez pacjenta własnych pragnień, odczuć, potrzeb, relacji z innymi ludźmi. Zjawisko ma charakter poznawczy (uzyskanie nowej wiedzy) i emocjonalny (pojawienie się odpowiednich przeżyć).
źródła:
Reber A. (2000). Słownik psychologii (s. 28). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR.