Zjawisko wzrostu odtworzenia zapamiętanego materiału, bez konieczności dodatkowego uczenia się go. Reminiscencja to w rzeczywistości trzy efekty empiryczne, możliwe że każdy o różnych mechanizmach poznawczych. Proces uczenia się materiału inicjuje proces konsolidacji śladów pamięciowych. Korzystne rozłożenie w nauki w czasie oraz powtórki wydaje się wpływać na wzrost poziomu odpamiętywania. Reminiscencja dotyczy także szczególnego aspektu pamięci epizodycznej – ludzie w starszym wieku zaczynają mieć lepszą pamięć wydarzeń ze swojej młodości. Dotyczy to także pamięci semantycznej. Podejrzewa się, że przyczyna tego zjawiska może leżeć w zmianie warunków otoczenia i sposobu korzystania z pamięci u tych osób. Mniejsza ilość wydarzeń przełomowych czy niespodziewanych powoduje, że ludzie starsi więcej wspominają wydarzenia minione, co przekłada się na zdolność do ich lepszego wyciągania z pamięci.
źródła:
Nęcka, E., Orzechowski, J., Szymura, B., & Wichary, S. (2020). Psychologia poznawcza. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
