Styl wyjaśniania zdarzeń, który charakteryzuje się tym, że swoje porażki dana osoba tłumaczy sobie jako mające charakter wewnętrzny, globalny i stały.
Przykładem pesymistycznego stylu wyjaśniania może być niezdanie egzaminu, które dana osoba tłumaczy sobie swoim brakiem inteligencji (przyczyna wewnętrzna) oraz zakłada, że kolejnych egzaminów też nie uda jej się zdać (przyczyna stała), a także w innych obszarach życia poniesie porażkę („Skoro jestem tak głupi/a, żeby nie zdać tego egzaminu, to z opieką nad psem też sobie nie poradzę.” – przyczyna globalna).
Osoba o pesymistycznym stylu wyjaśniania zdarzeń będzie tłumaczyła swoje sukcesy jako (analogicznie) chwilowe, ograniczone i zewnętrzne. Zatem jeśli osobie z poprzedniego przykładu uda się zdać egzamin, może pomyśleć sobie, że stało się tak dlatego, ponieważ nauczyciel ułożył prosty test (przyczyna zewnętrzna), z innymi nie pójdzie już tak łatwo (przyczyna chwilowa), a na teście z chemii to już w ogóle sobie ona nie poradzi (przyczyna ograniczona).
Pesymistyczny styl wyjaśniania zdarzeń przyczynia się do rozwoju depresji i niskiej samooceny. Jego odwrotnością jest optymistyczny styl wyjaśniania zdarzeń.
źródła:
Wojciszke, B. (2011). Psychologia Społeczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar
