Metody radzenia sobie z wewnętrznymi konfliktami w celu ochrony osobowości, zmniejszenia lęku, frustracji i poczucia winy. Na ogół są one nawykowe i nieuświadomione. Zostały opisane po raz pierwszy przez twórcę psychoanalizy, Zygmunta Freuda. W umiarkowanym nasileniu ich występowanie pełni rolę przystosowawczą. Stosowane nadmiernie lub nieadekwatnie do sytuacji mogą utrudniać funkcjonowanie, prowadzić do patologii.
źródła:
Siuta, J. (2005). Słownik psychologii. Kraków: WZS