Efekt obserwowany w psychologii społecznej przejawiający się tym, że przeciętna osoba uważa siebie za lepszą niż ogół pod niemal każdym aspektem. Przykładowo taka przeciętna osoba może uważać, że jest wyjątkowo dobrą osobą, ma ponadprzeciętne poczucie humoru, jest niepospolicie miła i ogólnie lepiej sobie radzi z wymaganiami dnia codziennego niż większość ludzi.
Efekt bycia lepszym niż przeciętnie jest wyraźniejszy w przypadku cech pozytywnych (jak bycie zabawnym, szczerym) niż negatywnych, raczej moralnych (wspólnotowych, np. życzliwość), niż sprawnościowych (sprawczych, np. wytrwałość), a także w przypadku cech podlegającej kontroli (np. umiejętność prowadzenia auta), niż niezależnych od nas. Ten efekt jest również silniejszy, jeśli porównujemy się do ogółu innych ludzi niż do konkretnej osoby.
źródła:
Wojciszke, B. (2011). Psychologia Społeczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar
