Elastyczność w psychologii to zdolność jednostki do adaptacji i skutecznego radzenia sobie z nowymi, zmieniającymi się lub trudnymi sytuacjami. Polega ona na szybkim dostosowywaniu się do nowych okoliczności, zmiennych sytuacji lub nieoczekiwanych wydarzeń. Obejmuje elastyczność poznawczą, czyli zdolność do zmiany sposobu myślenia, przekonań i podejścia w obliczu nowych informacji lub sytuacji. Ludzie elastyczni łatwiej akceptują alternatywne punkty widzenia i adaptują się do nowych idei. Ważnym aspektem jest również radzenie sobie ze stresem; osoby elastyczne efektywnie radzą sobie ze stresem i przeciwnościami, wykorzystując różnorodne strategie radzenia sobie, takie jak pozytywne przekształcanie trudnych doświadczeń w okazje do nauki i wzrostu. Elastyczność obejmuje także odporność emocjonalną, czyli zdolność do zarządzania emocjami w trudnych sytuacjach, unikania nadmiernej negatywności i utrzymywania pozytywnego nastawienia nawet w obliczu przeciwności.
źródła:
Hyla, M. (2017). Dlaczego opieramy się własnym marzeniom? Rozwój osobisty w perspektywie modelu elastyczności psychologicznej. Chowanna.