Oparty na bardzo szerokich podstawach wachlarz teorii, które skupiają się na ogólnym środowisku psychologicznym i starają się wyjaśnić zachowanie na podstawie dynamicznych interakcji pomiędzy siłami w jednej części pola a resztą pola.
Teoria pola została rozwinięta z teorii Gestalt głównie w pracach W. Kohlera i K. Lewina. Kohler naszkicował paralelę pomiędzy procesami pola psychologicznego i elektromagnetycznymi polami sił. Twierdził, że każdy proces psychologiczny zależy od interakcji w polu i nie można na niego patrzeć inaczej z tego punktu widzenia. Stanowisko to ma charakter skrajnie holistyczny i krytyczny wobec podejść elementarystycznych.
Ponadto uczony ten rozszerzał ogólną teorię na obszary psychofizjologii, zwłaszcza na fizjologiczne podstawy percepcji i argumentował na rzecz istnienia elektrycznych pół w mózgu, odpowiadających doświadczeniom fenomenologicznym.
źródło:
Francesetti, G., & Jan Roubal, M. D. Teoria pola we współczesnej terapii Gestalt, część 1: Modulowanie obecności terapeuty w praktyce klinicznej.
Siuta, J. (2005). Słownik psychologii. Kraków: WZS
