Efekt czystej ekspozycji polega na tym, ze im częściej się z czymś spotykamy, tym większe istnieję prawdopodobieństwo, że będziemy to lubić. Pierwszy uznany eksperyment naukowy dotyczący efektu czystej ekspozycji przeprowadził w 1968 roku Robert Zajonc.
Efekt czystej ekspozycji jest wykorzystywany przede wszystkim w marketingu. Marki często wykorzystują go, umieszczając swoje produkty lub logo w miejscach które lubimy, np. poprzez lokowanie produktu w naszym ulubionym serialu.
źródła:
Zajonc, R. (1968). Attiduinal effects of mere exposure. Journal of Personality and Social Psychology, 9 (2, Pt.2): 1-27.
