Brak określonej umiejętności w zakresie zachowania, która powinna pojawić się już w danym stadium rozwojowym. Deficyty behawioralne są wyrównywane w praktyce terapii behawioralnej, poprzez zwiększenie ilości deficytowych zachowań, ukształtowanie nowych zachowań o charakterze adapacyjnym, redukcję zachowań niepożądanych, a wreszcie utrzymanie korzystnych efektów terapii.
źródła:
O.P. John, L.A. Pervin „Osobowość. Teoria i badania” Wydanie ósme, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2002
