Termin stosowany w odniesieniu działań charakteryzujących się np. atakowaniem czy wrogością. Pojęcie to zazwyczaj określa takie działania, co do których można przypuszczać, że ich przyczyną jest którykolwiek z poniższych czynników:
- strach lub frustracja,
- pragnienie wywołania strachu bądź frustracji u innych,
- tendencja do forsowania własnych poglądów czy interesów.
Sposoby rozumienia agresji powiązane są zwykle z przyjmowaną koncepcją teoretyczną. Np. etologowie traktują agresję jako ewolucyjnie zdeterminowany (instynktowny) wzorzec reagowania na specyficzne bodźce, jak np. zajęcie czyjegoś terytorium lub atak na potomstwo.
Badacze o orientacji freudowskiej widzą w agresji świadomą manifestację Tanatosa (hipotetycznego instynktu śmierci).
Dla zwolenników Adlera agresja jest przejawem woli mocy, pragnienia kontrolowania innych. Z kolei ci, którzy łączą agresję z frustracją, definiują ją jako każdą reakcję na frustrację.
Teoretycy z nurtu uczenia się społecznego uważają, że zachowań agresywnych uczymy się przez obserwację i naśladowanie oraz otrzymywanie za nie wzmocnień. Należy podkreślić, że pojęcie to odgrywa zasadniczą rolę w wielu koncepcjach teoretycznych, i jak to często dzieje się w naukach społecznych, rozmaitość uwikłań teoretycznych sprawia, że nie można znaleźć jednej definicji, która byłaby powszechnie akceptowana
źródła:
Reber A. (2000). Słownik psychologii (s. 28). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR.
