Metoda początkowo wykorzystywana przez Zygmunta Freuda w celu uzyskania zmiany zachowania. Rozładowanie emocji u pacjenta wprowadzonego w stan hipnozy miało przynieść zanik objawów neurotycznych. Ten
System oddziaływań hipnotycznych, sformułowany na podstawie doświadczeń klinicznych Miltona H. Ericksona. Zmodyfikował on sposób stosowania hipnozy jako narzędzia psychologicznego oraz jej rozumienia. Erickson uważał hipnozę
Specyficzny stan świadomości, będący wynikiem intensywnej koncentracji hipnotyzowanego na osobie hipnotyzującej. Siła koncentracji sprawia, że komunikat nadawany przez hipnotyzera zyskuje charakter sugestii. Sugestie zwiększające intensywność
Zwiększona polaryzacja błony komórkowej pod wpływem zwiększania elektroujemności wnętrza neuronu. Nieduża hiperpolaryzacja może być generowana przez dendryty i ciała komórkowe. Neuron lokalny pod wpływem pobudzenia
Zasada przyjemności, której głównym założeniem jest minimalizacja przykrości i maksymalizacja przyjemności doświadczanych przez osobę. Korzenie tej orientacji etycznej sięgają filozofii epikurejskiej. Postawa ta nie tylko
Zaburzenie, w którym osoba doświadcza utrzymujących się lub nawracających omamów słuchowych lub wzrokowych. Występują one przy niezaburzonej świadomości, a pacjent zazwyczaj zachowuje wobec nich krytycyzm.
Zjawisko polegające na osłabieniu siły reakcji organizmu na bodziec pod wpływem wielokrotnego kontaktu z nim. Habituacja następuje, gdy powtarzającemu się bodźcowi nie towarzyszą inne bodźce.
Substancje chemiczne wywołujące halucynacje. Do halucynogenów są zaliczane m.in.: LSD, psylocybina, meskalina, ekstasy. Większość halucynogenów przyjmuje się doustnie. Stosowanie halucynogenów ma raczej charakter epizodyczny. Efekty
Doświadczenia postrzegania, posiadające cechy rzeczywistego wrażenia zmysłowego, przy jednoczesnym braku bodźców fizycznych .Halucynacjom towarzyszy silne przekonanie o realności doznań. Są traktowane jako wskaźnik zaburzeń psychotycznych.
2023 © wszystkie prawa zastrzeżone
