Termin określający zbiór względnie stałych właściwości zachowania człowieka umożliwiających określenie jego stosunku do osoby własnej i innych. źródła:Siuta, J. (2005). Słownik psychologii. Kraków: WZSWojciszke, B.
Stan niepewności wobec formułowanych oczekiwań odnośnie przyszłych stanów rzeczy pobudzający jednostkę do poszukiwania informacji. źródła:Siuta, J. (2005). Słownik psychologii. Kraków: WZSWojciszke, B. (2011). Psychologia społeczna. Wydawnictwo
Brak równowagi lub zaburzenie obejmujące sferę uczuciową, polegające na zbyt łatwym przechodzeniu od emocji pozytywnych do negatywnych i na odwrót. źródła:Górka, A., & Mazur, P.
W języku potocznym charyzma oznacza swoistą i indywidualną cechę, wyróżniająca daną jednostkę z tłumu, czyniąca ją osobą wyjątkową i godną naśladowania. źródła:Siuta, J. (2005). Słownik
Cel do którego zmierza dana jednostka lub grupa w celu zaspokojenia określonych potrzeb, uwydatniony i wzbogacony przez daną społeczność poprzez nadanie mu określonych wartości materialnych,
Wewnętrzny lub zewnętrzny stan rzeczy, do którego zmierza dana jednostka lub grupa w celu zaspokojenia określonych potrzeb. źródła:Sharp, D., & Prokopiuk, J. (1998). Leksykon pojęć
Cecha nie ujawniająca się w organizmie danej jednostki będącej jedynie jej nosicielem, odziedziczona z materiału genetycznego jednego z rodziców. źródła:Siuta, J. (2005). Słownik psychologii. Kraków:
Możliwa do obiektywnego stwierdzenia, względnie stała cecha zachowania danej jednostki wynikająca z jej aspektu poznawczego, emocjonalnego, czynnościowego lub relacyjnego źródła:Siuta, J. (2005). Słownik psychologii. Kraków:
Ukryte, czyli nieświadome, aspekty człowieka, zarówno dobre, jak i złe, które ego albo stłumiło, albo nigdy ich nie uznało. Na cień w większej części składają
2023 © wszystkie prawa zastrzeżone
