Podstawowy element wiedzy o świecie społecznym. Są to wszelkie pogrupowane wiadomości dotyczące zdarzeń społecznych i osób. źródło: Wojciszke, B. (2009). Człowiek wśród ludzi: zarys psychologii społecznej.
Kształtująca się poprzez doświadczenia życiowe na podstawie poczucia własnej tożsamości, to wiedza o samym sobie jako jednostce podejmującej określone działania, posiadającej określone zasoby wiedzy i
Stanowi formę samowiedzy. Samoświadomość określa świadomość własnego istnienia pozwalającą oceniać i porównywać własne zachowania z wewnętrznie uznanymi wartościami i normami. źródło: Wojciszke, B. (2009). Człowiek wśród
Rozumiana jest jako zjawisko złożone, które polega na świadomym planowaniu, monitorowaniu i ocenianiu własnych działań, celów i osiąganych rezultatów, przy czym proces samoregulacji zawsze jest
Jeden z typów dysymulacji stanowiący rodzaj urojenia, objawiający się oszukiwaniem samego siebie poprzez podtrzymywanie bezpodstawnych, opornych na racjonalną zmianę opinii i przekonań na temat własnej
Stanowi najwyższą z możliwych do osiągnięcia etapów własnej oceny, opanowywaną dzięki umiejętności krytycznego spojrzenia na siebie oraz wyciągania konstruktywnych wniosków z własnego zachowania. Samoocena dojrzała
Charakteryzuje się znacznie wyraźniejszym i obiektywnym uświadamianiem sobie własnych wad i zalet oraz ich wpływem na zachowanie. źródło: Wojciszke, B. (2009). Człowiek wśród ludzi: zarys psychologii
Stanowi samoocenę sytuacyjną, opierającą się głównie na własnych porównaniach z innymi oraz opinii istotnych dla danej osoby ludzi. źródło: Wojciszke, B. (2009). Człowiek wśród ludzi: zarys
Umiejętność dążenia do założonych przez siebie celi, realizacji planów, czy aktualnych zachowań w określonej sytuacji. źródła:Krupiński, R., & Jankowiak, A. (2012). Słownik psychologiczny. Leksykon ludzkich zachowań,
2023 © wszystkie prawa zastrzeżone
