Urojenia wielkościowe (inaczej urojenia wyższościowe) to urojenia odnoszące się do podwyższonej oceny własnej osoby, własnej wielkości, bycia kimś wyjątkowym, niepospolitym, kogo zdania się szczególnie liczy,
Jedna z cech wielkiej piątki, która oznacza tendencję do ufania innym ludziom, podporządkowania się im, zachowywania się altruistycznie i mówienia wprost o swoim zdaniu, czy
Stanowi jedno z naturalnych zjawisk wywoływanych poprzez wzmocnienia negatywne. Oznacza to, że człowiek będzie starał się unikać osób, które stosują wobec niego wzmocnienia negatywne. Przykładową
Oznacza, iż wyrażanie emocji za pomocą mimiki twarzy jest zdolnością uniwersalną i ponadkulturową. Prawdziwości stwierdzenia ostatecznie dowiodły badania prowadzone między innymi przez Ekmana i Friesena.
Upatrywanie na zewnątrz przyczyn zachowania, które jest nieadekwatne do danej sytuacji lub cechy. źródło: Siuta, J. (2005). Słownik psychologii. Kraków: WZSWojciszke, B. (2009). Człowiek wśród
Tendencja do przypisywania nadmiernego znaczenia czemuś, czego zdobycie wymagało podjęcia znacznego wysiłku. źródło: Siuta, J. (2005). Słownik psychologii. Kraków: WZSWojciszke, B. (2009). Człowiek wśród ludzi:
Redukowanie nieprzyjemnych odczuć poprzez zmianę elementów wewnętrznych własnej osoby, np. poglądów, zachowań czy wartości. źródło: Siuta, J. (2005). Słownik psychologii. Kraków: WZS
Proces polegający na pomijaniu znacznej ilości dochodzących bodźców nie mających znaczenia lub utrudniających w danym momencie pozyskiwanie informacji. źródła: Siuta, J. (2005). Słownik psychologii. Kraków:
Operacja myślowa będąca pochodną analizy i syntezy, polegająca na łączeniu ze sobą określonych cech wspólnych pozwalających tworzyć nadrzędne całości czy zbiory. źródła: Siuta, J. (2005).
2023 © wszystkie prawa zastrzeżone
